Η Ζωή Μιας Αλεπουδίτσας

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Ευχαριστώ πολύ πολύ την αγαπημένη μου κβούλα για την πρόσκληση!

αλλα....το εγχείρημα αποδείχτηκε πολύ πιο δύσκολο από ότι φανταζόμουν ...

η κβούλα μου πρότεινε να γράψω για τα τραγούδια που με σημάδεψαν....

αδυνατον!

και αυτό γιατί έχω πάψει εδώ και πολλά-πολλά χρόνια να θυμάμαι τίτλους!

στα τραγούδια με σημαδεύει η μουσική και εξαιρετικά σπάνια οι στίχοι... δεν τους προσέχω... η μουσική όμως μου μιλάει...

μπορώ άνετα να δηλώσω ότι το πρώτο τραγούδι με το οποίο ξετρελάθηκα ήταν το "I Like Chopin" και μην με ρωτήσετε ποιος το τραγουδούσε στη δεκαετία του 1980 γιατί και τότε ήμουν πολύ μικρή και δεν είχα ιδέα! βασικά δεν θυμάμαι αν έμαθα ποτέ ποιός το τραγουδούσε... ****

μετά μπορώ χαλαρά να σας πω ότι μεγάλωσα με Madonna και Michael Jackson (και Janet Jackson) και .... δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή πιο πολλά... και πως γενικότερα οτιδήποτε σε ποπ και beat εμένα συνήθως με ανεβάζει.

Ελληνικά δεν είναι (όλα) το φόρτε μου, αλλά θα τα ακούσω με ευχαρίστηση. Μου αρέσουν πολύ Τσιφτετέλια και βαριά ζειμπέικα. Επίσης συνήθως τρελλαίνομαι για καψουροτράγουδα ... αλλά όχι πολύ σκυλέ... Σε νέους καλλιτέχνες θα ακούσω άνετα τον Ρέμο, τον Χατζηγιάννη (είχα ξετρελλαθεί με εκείνο το πρώτο τραγούδι του που τον έκανε γνωστό και που αποκλείεται να θυμηθώ τον τίτλο), την Βανδή και...ααα...θυμήθηκα...από μικρή άκουγα Βίσση!! (μετά όμως χάλασε τα τραγούδια της)

χμμμ..... αυταααα....

Κβούλα μου προσπάθησα είναι η αλήθεια!
τροποποίησα βέβαια λίγο την ερώτηση,
έτσι βρε για να πρωτοτυπήσω :-ppp

Φιλάκια πολλά πολλά :-)))

ΥΓ: Θυμήθηκα και άλλο!! λοιπόν πολύ - πολύ μικρή άκουγα Ραφαέλλα Καρά.... Τραγουδούσα: "έτσι, οκτω, έτσι, οκτώ, τία, πέντε, επτα..."

****Update: Το βρήκα!! το album (και ο τραγουδιστής) λεγόταν Gazebo, και κυκλοφόρησε το 1983.

και αφού το βρήκα, ιδού και οι στίχοι!

Remember that piano
So delightful unusual
That classic sensation
Sentimental confusion

BRIDGE:
Used to say
I like Chopin
Love me now and again

CHORUS:
Rainy days never say goodbye
To desire when we are together
Rainy days growing in your eyes
Tell me where's my way
Imagine your face
In a sunshine reflection
A vision of blue skies
Forever distractions

BRIDGE.

CHORUS.

posted by Alepouditsa @ 10:23 10 comments

posted by Alepouditsa @ 10:15 1 comments

Ψυχή

Ερώτηση: Γίνεται η ψυχή σου να σε έχει ξεχάσει;

Απάντηση: Ναι, αν την έχω ξεχάσει και εγώ για πολύ-πολύ καιρό.

Ερώτηση: Πού την άφησες;

Απάντηση: ένα κομμάτι εκεί, ένα άλλο κάπου πολύ καλά κρυμμένο

- Χμμ…

Σου επιτρέπω να πας να την μαζέψεις, να την φέρεις κοντά σου, να την κουβαλάς ολόκληρη συνέχεια και να την φροντίζεις…

Ακούς;; Στο επιτρέπω. Τι κάθεσαι; τρέχα!

- Δεν νομίζω ότι είναι τόσο απλό…

- Γιατί;

- Γιατί εκτός από το ότι την έχω ξεχάσει, ποτέ δεν θέλησα να την ακούσω

- Ορίστε;;

- Ναι, δηλαδή την άκουγα, καταλάβαινα τι μου έλεγε και ποτέ δεν τόλμησα να ακολουθήσω αυτά που μου έλεγε, ούτε καν διανοήθηκα να παλέψω για αυτά.

- Ποτέ;

- Χμμμ… οκ…. υπάρχουν 2 φωτεινές εξαιρέσεις.

- Και; τι έγινε με αυτές;

- Η μία πήγε καλά.

- Η άλλη με πόνεσε πολύ πολύ πολύ πολύ πολύ…

- Ωραία. Συμβαίνουν αυτά… και λοιπόν;

- Ε, εκεί που πόνεσα άφησα ένα μεγάλο κομμάτι, το υπόλοιπο το έκρυψα πολύ καλά για να μην το ακούω και ξαναπονέσω.

- ΛΑΘΟΣ!! Να πας αμέσως να την μαζέψεις! να την ακούς…να την αγαπάς…

χμμμ…και δεν μου λες… με τα υπόλοιπα στα οποία δεν την άκουσες τι έγινε αλήθεια;;

- Για αυτά δεν νομίζω ότι υπάρχει γιατρειά γιατί είμαι πια μεγάλη σε ηλικία. Ορισμένα πράγματα γίνονται μόνο σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, όταν μπορείς…

- Ωραία…και;;

- Νομίζω πως είμαι δυστυχισμένη

- Χμμ… μεγάλη κουβέντα. Πώς την ξεστομίζεις έτσι κορίτσι μου; καλά… σε όλα τα επίπεδα; δεν είναι ποτέ ευτυχισμένη;;

- ε, όχι, μην είμαι και αχάριστη. Νοιώθω ευτυχία πολλές φορές.

- Πάλι καλά...

καιιιιι…να σου πωωωω… όλες οι φωνές της ψυχής σου που δεν ακολούθησες είναι περασμένες, σωστά;

- ε, ννναιιι…

- Ωραία, αυτές πέρασαν, δεν μπορείς να κάνεις κάτι για τα περασμένα. Μπορείς όμως να τα «ξεχάσεις» να τα αφήσεις στην ησυχία τους, να μην τα αναμοχλεύεις συνέχεια, να μην τα επιθυμείς ενώ ξέρεις ότι είναι ουτοπικά.

Μπορείς να πιάσεις τη ζωή σου όπως είναι τώρα, να την «δουλέψεις» καλά όπως ο τεχνίτης δουλεύει τον πηλό, να την φτιάξεις ακριβώς όπως σου λέει η ψυχή σου. Ακούς;;

Αλλά πρώτα πρέπει να την μαζέψεις.. Είπα: Τρέχα!

posted by Alepouditsa @ 10:08 0 comments

ουφ!

ΓΙΑΤΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΙ ΖΕΣΤΕΣ ΤΟΣΟ ΝΩΡΙΣ, μου λέτε;;;;;;;;;;;

Πώς θα βγάλω ολόκληρο καλοκαίρι που έχω αρχίσει και θέλω να πάρω τους δρόμους;;;;

Φιλάκια!

ΥΓ: γιατί βρε αγάπη, δεν μπορείς να πάμε κανένα μπάνιο απογευματινό;;;- ΕΣΥ φταις!! (για τη ζέστη, για την βαρεμάρα, για τα δεινά της ανθρωπότητας....βάλε εσύ ό,τι θέλεις στη λίστα...) :-Pppppp

posted by Alepouditsa @ 16:25 2 comments

Μια εβδομάδα...

Τις τελευταίες ημέρες η Αλεπουδίτσα τρέχει…

Το προηγούμενο ΣΚ πήγα εσπευσμένα στο εξοχικό. Το λιμάνι της Ραφήνας είχε εκπληκτικά κέφια – ούτε 15αύγουστος ένα πράγμα με την κίνηση που είχε- και παρεμπιπτόντως τα κέφια του λιμανιού συνεχίστηκαν την Κυριακή που επέστρεψα! όχι, ο πολύς κόσμος δεν έκανε τετραήμερο διακοπές (λόγω 1Μαγιάς την Τρίτη), πράγμα που επιβεβαίωσα – για άλλη μια φορά- και την ίδια την Τρίτη που είχε μία κίνηση...άλλο πράγμα.

Έφαγα λοιπόν αρκετή κίνηση, αλλά έφτασα στο εξοχικό! Το ταξίδι ήταν αναγκαίο. Το σκυλί έχει ελαφρά αιμορραγία και όφειλα να την πάω στην κτηνίατρο. Από την εμπειρία της η κτηνίατρος μου λέει: μητρίτιδα… ωραιααααα…. έκανα όλες τις σχετικές ερωτήσεις, έμαθα ό,τι έπρεπε να μάθω το οποίο με λίγα λόγια ήταν: αντιβίωση, και αν δεν σταματήσει το αίμα, στείρωση (όχι δεν της έχω κάνει, γιατί όταν το σκεφτήκαμε ήταν ήδη μεγάλη σε ηλικία…λάθος), χμμμ εδώ αρχίζουν τα δύσκολα γιατί η καρδιά της δεν αντέχει στην νάρκωση... τελοπάντων, για να μην μακρηγορώ και σας κουράζω, τώρα συνεννοούμαστε και με τον κτηνίατρο της Αθήνας ο οποίος θα μας κάνει υπερηχογράφημα και αν χρειαστεί στείρωση, θα στηριχθεί με μηχανικά μέσα η καρδιά… και… θεός βοηθός!

δεν πρόλαβε πάντως να με πάρει από κάτω γιατί έτρεχα αρκετά αυτήν την εβδομάδα λόγω διοργάνωσης εταιρικής εκδήλωσης (πάλι καλά δηλαδή, θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα). Μέσα λοιπόν στον πανικό και το χάος, ήθελα μίση ημέρα άδεια, και να σου να έχουν άδειες στο γραφείο και να σου να διοργανώνω όπως είπα την εκδήλωση….αλλά! τα κατάφερα!!... να μην παραλείψω ότι παρέα μου έκανε όλη την εβδομάδα και μέχρι τώρα ένα πολύ ωραίο κρυολόγημα...Έδεσε το γλυκό! εμ, τι νομίζατε;

Λοιπόν, σήμερα νοιώθω τσακισμένη…λίγο η ανησυχία, λίγο η δουλειά, λίγο το κρυολόγημα…

Πάντως το ΣΚ προβλέπεται ανεβαστικό! Γιατί αυτός ο μπέμπης είναι τρομερός!! θα πάμε λοιπόν για τα βαφτίσια, θα το γλεντήσουμε δεόντως (ο καμηλιέρης θα φάει πολύ αρνί!!) και θα κάνουμε και την εκδρομή μας…ωραία!!! γιατί από Δευτέρα....

Καλό Σαββατοκύριακο Σε όλους!
Φιλάκια :-))

posted by Alepouditsa @ 11:11 8 comments