Παρασκευή, Μαΐου 18, 2007

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Ευχαριστώ πολύ πολύ την αγαπημένη μου κβούλα για την πρόσκληση!

αλλα....το εγχείρημα αποδείχτηκε πολύ πιο δύσκολο από ότι φανταζόμουν ...

η κβούλα μου πρότεινε να γράψω για τα τραγούδια που με σημάδεψαν....

αδυνατον!

και αυτό γιατί έχω πάψει εδώ και πολλά-πολλά χρόνια να θυμάμαι τίτλους!

στα τραγούδια με σημαδεύει η μουσική και εξαιρετικά σπάνια οι στίχοι... δεν τους προσέχω... η μουσική όμως μου μιλάει...

μπορώ άνετα να δηλώσω ότι το πρώτο τραγούδι με το οποίο ξετρελάθηκα ήταν το "I Like Chopin" και μην με ρωτήσετε ποιος το τραγουδούσε στη δεκαετία του 1980 γιατί και τότε ήμουν πολύ μικρή και δεν είχα ιδέα! βασικά δεν θυμάμαι αν έμαθα ποτέ ποιός το τραγουδούσε... ****

μετά μπορώ χαλαρά να σας πω ότι μεγάλωσα με Madonna και Michael Jackson (και Janet Jackson) και .... δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή πιο πολλά... και πως γενικότερα οτιδήποτε σε ποπ και beat εμένα συνήθως με ανεβάζει.

Ελληνικά δεν είναι (όλα) το φόρτε μου, αλλά θα τα ακούσω με ευχαρίστηση. Μου αρέσουν πολύ Τσιφτετέλια και βαριά ζειμπέικα. Επίσης συνήθως τρελλαίνομαι για καψουροτράγουδα ... αλλά όχι πολύ σκυλέ... Σε νέους καλλιτέχνες θα ακούσω άνετα τον Ρέμο, τον Χατζηγιάννη (είχα ξετρελλαθεί με εκείνο το πρώτο τραγούδι του που τον έκανε γνωστό και που αποκλείεται να θυμηθώ τον τίτλο), την Βανδή και...ααα...θυμήθηκα...από μικρή άκουγα Βίσση!! (μετά όμως χάλασε τα τραγούδια της)

χμμμ..... αυταααα....

Κβούλα μου προσπάθησα είναι η αλήθεια!
τροποποίησα βέβαια λίγο την ερώτηση,
έτσι βρε για να πρωτοτυπήσω :-ppp

Φιλάκια πολλά πολλά :-)))

ΥΓ: Θυμήθηκα και άλλο!! λοιπόν πολύ - πολύ μικρή άκουγα Ραφαέλλα Καρά.... Τραγουδούσα: "έτσι, οκτω, έτσι, οκτώ, τία, πέντε, επτα..."


****Update: Το βρήκα!! το album (και ο τραγουδιστής) λεγόταν Gazebo, και κυκλοφόρησε το 1983.

και αφού το βρήκα, ιδού και οι στίχοι!

Remember that piano
So delightful unusual
That classic sensation
Sentimental confusion

BRIDGE:
Used to say
I like Chopin
Love me now and again

CHORUS:
Rainy days never say goodbye
To desire when we are together
Rainy days growing in your eyes
Tell me where's my way
Imagine your face
In a sunshine reflection
A vision of blue skies
Forever distractions

BRIDGE.

CHORUS.

10 Comments:

At 11:17 π.μ., Blogger Unknown said...

Μάλλον τελικά δεν τρως πολλά καρότα....

:pp

 
At 11:19 π.μ., Blogger Alepouditsa said...

Παρακαλώ!!

ένα κιλό καρότα θα μου δώσετε;

:-))

 
At 12:46 μ.μ., Blogger Unknown said...

... χεχε...
Βάζω στοίχημα όμως ότι όποτε έπαιρνες το τηλέφωνο δεν το σήκωνε η Ραφαέλα ε;

 
At 12:48 μ.μ., Blogger Alepouditsa said...

ναι βρε παιδί μου, ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ; ;-pp

 
At 2:51 μ.μ., Blogger Unknown said...

Γιατί ούτε όταν έπαιρνα εγώ το σήκωνε :)

 
At 1:44 μ.μ., Blogger An-Lu said...

Κι εσύ με Καρά μεγάλωσες πουλάκι μου! Αχχχχ!
6868357!

 
At 4:37 μ.μ., Blogger Unknown said...

Μηηηηη

γρήγορα σβύσε το σχόλιο της γοργόνας....

Τότε δεν είχε σημασία αλλά σήμερα είναι προσωπικό δεδομένο.. μην μας κάνουν μήνυση οι απόγονοι....

 
At 4:56 μ.μ., Blogger Alepouditsa said...

:-DDDDDD

το φαντάζεσαι;;;;;

γοργονίτσα μου: "βάρυνε" πολύ το σπίτι σου...και προς το παρόν κολλάει το μηχάνημα!

πάντως και εγώ! Αινστάιν βγήκα!! μέχρι εκεί έφτασε η αφεντιά μου, στο να γράψω μήνυμα δεν κατάφερα να φτάσω...:-((

 
At 11:21 μ.μ., Blogger KV said...

68 68 3 5 7 α α α α!
Πως το ξεχάσαμε όλοι αυτο;;;;;

 
At 10:10 π.μ., Blogger Alepouditsa said...

κοίτα να δεις που εγώ που δεν θυμάμαι ποτέ τίποτα, θυμήθηκα αυτό που όλοι ξέχασαν!!!

χε, χε... κόλπο!!

:-)))

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home