Η Ζωή Μιας Αλεπουδίτσας: He is Back

Τετάρτη, Μαρτίου 28, 2007

He is Back

Φραντζεσκάκης is back...
Στήλη Κ9
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
Περιοδικό Κ
18 Μαρτίου 2007

ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ

Όταν η Ανθρωπιά Εξουσιάζει
Μια αληθινή ιστορία που ξεφεύγει από τη στενή έννοια του «καθήκοντος».

Έφευγε ο Φλεβάρης και μαζί του ο ξενέρωτος φετινός χειμώνας, και στην εθνική οδό, εκεί κοντά στα διόδια των Αφιδνών, ο οδηγός ενός τζιπ χάνει τον έλεγχο του οχήματος του και αρχίζει να φέρνει τούμπες στο οδόστρωμα…Επιβάτες του, δύο άνθρωποι και δύο σκυλιά. Καλείται η Τροχαία Αυτοκινητοδρόμων από τους διερχόμενους οδηγούς, έρχονται τα ασθενοφόρα για να διακομίσουν τους ανθρώπους στα επείγοντα περιστατικά και οι τροχονόμοι ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ τα δύο σκυλιά, τα μεταφέρουν μόνοι τους σε κτηνίατρο της περιοχής – ο οποίος τους παρέχει τις πρώτες βοήθειες καθώς δεν είχαν τίποτα σοβαρό- και οι αστυνομικοί τα παίρνουν πάλι μαζί τους πίσω στο Τμήμα, για να τα κρατήσουν μέχρι να βγουν από το νοσοκομείο τα αφεντικά τους…

Αρνούμαι να σχολιάσω με το κλισέ «μας ξαφνιάζει ευχάριστα η ανθρωπιά κ.λ.π. κ.λ.π.», γιατί δεν πίστεψα ποτέ ότι η ανθρωπιά είναι συντεχνιακό προνόμιο: οι δημοσιογράφοι, φερ΄ ειπείν, το διαθέτουν σε υπερθετικό βαθμό, ενώ τα σώματα ασφαλείας σε σταγονομετρικές δόσεις. Όταν είσαι άνθρωπος, παραμένεις άνθρωπος ακόμα κι αν περάσεις από σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση (τραγουδώντας για το πώς θα ξεκοιλιάσεις τον εχθρό και θα ανακτήσεις μόνος σου τη Βόρεια Ήπειρο) ή από την Αστυνομική Ακαδημία…Όμως εκείνο που με εντυπωσίασε στην προκειμένη περίπτωση είναι η ομοφωνία στην απόφαση αυτή. Για να παραμείνουν τα σκυλιά στο Τμήμα σημαίνει ότι συναίνεσε και ο διοικητής, ότι το ήθελαν οι αστυνομικοί, ότι κάποιοι φρόντισαν να τα ταΐζουν ανάλογα με τις βάρδιες τους, να αναλάβουν την ευθύνη τους, να τα αγαπάνε…

Αυτό είναι, στ΄ αλήθεια, εντυπωσιακό. Σε μια κοινωνία όπου οι ένοικοι μιας μικρής πολυκατοικίας δεν συμφωνούν ούτε για το πότε θα ανάβουν το καλοριφέρ, οι επαγγελματίες τροχαίοι κινήθηκαν σαν ένας μηχανισμός για να σώσουν δύο σκυλιά! Που στο κάτω κάτω, δεν θα κινούσαν και την πανελλήνια κατακραυγή αν δεν το έκαναν με το πρόσχημα της προτεραιότητας σωτηρίας των ανθρώπινων ψυχών. Άνθρωποι που έκαναν το καθήκον τους. Το καθήκον αυτού του τύπου που δεν αναφέρεται στα εγχειρίδια της Σχολής!

Φαίνεται πως η Τροχαία Αφιδνών έχει κάποιους καλούς ανθρώπους στις τάξεις της. Και δείχνει ότι οι άνθρωποι αυτοί αφήνουν το στίγμα τους πάνω σε όποιον αγγίξουν. Τους αξίζουν συγχαρητήρια! Και αυτά έρχονται από έναν άνθρωπο που έχει βαρεθεί να πληρώνει κλήσεις, τις οποίες πιστοποιούν τα συγκεκριμένα αστυνομικά όργανα. Άρα δεν μπορεί παρά να είναι απολύτως ειλικρινή…

ΤΕΛΟΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ

Αλεπουδο-ΥΓ: Τα σχόλια είναι περιττά ...