Δευτέρα, Ιανουαρίου 29, 2007

Άντε! Θα τα πω εγώ για Αλλαγή…

Το Έπαχτο (ή ο Έπαχτος)

Το Σ/Κ που λέτε, μας βρήκε στο ΛεπάντοΈπαχτο, ή Ναύπακτο). Βλέπετε ο αναδεκτός είχε γενέθλια!

Πήγαμε λοιπόν προετοιμασμένοι κατάλληλα. Κοινώς με ένα επιτραπέζιο παραμάσχαλα (μπας και μάθει το παιδί να παίζει KAI με κάτι διαφορετικό από τον ωραιότατο - κατά τα άλλα - Spiderman και τον Superman) και με δύο βιβλία από την άλλη μασχάλη (μπας και το παιδί μάθει να διαβάζει κάτι διαφορετικό εκτός κόμικ Spiderman…- δεν θα σχολιάσω εδώ γιατί και εγώ θα κάνω κάποια στιγμή παιδί και θα με περιμένει στη γωνία αυτός ο Spiderman…την βλέπω τη δουλειά).

Στην αρχή ο μικρός λίγο βαρέθηκε αυτόν τον γκρινιάρη… (είχε χάσει παταγωδώς ο καημένος όμως στο φιδάκι) αλλά μετά πιστεύω πως το συνήθισε! Ξεκίνησε μάλιστα να διαβάζει και τον Μόμπι Ντικ. Αν τα πάει καλά δε με το διάβασμα, του υποσχεθήκαμε τον Δον Κιχώτη την επόμενη φορά! (μήπως το ζορίζουμε το παιδάκι; α΄ δημοτικού πάει).


Δον Κιχώτης λοιπόν. Γιατί στο λιμάνι της Ναυπάκτου έχουν στήσει ένα άγαλμα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα ο οποίος πολέμησε στην Ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571 και λαβώθηκε ηρωικά! Βεβαίως πρόκειται για τον ίδιο τον συγγραφέα του Δον Κιχώτη. «Γιατί όλοι στέκονται σε αυτό το άγαλμα νονέ;» ήταν η ερώτηση του βαφτισιμιού και ο
νονός του εξήγησε για το βιβλίο και του υποσχέθηκε να του το φέρει την επόμενη φορά.


Πήγαμε προετοιμασμένοι κατάλληλα και για κάτι άλλο: κρύο και βροχές! έτσι έλεγε η Ε.Μ.Υ.…Το Σάββατο για κανένα 5ωρο ο καιρός όντως χάλασε. Κάτι συννεφιές είχε, αέρα είχε…λέμε «αύριο θα βρέξει» … μπούρδες! την άλλη μέρα είχε μια εκπληκτική λιακάδα!!! ε, εντάξει έβαλε κρύο όμως…

Οπότε κάναμε πολλές-πολλές βολτίτσες με τον αναδεκτό δίπλα στη θάλασσα, λουστήκαμε ήλιο, ηρεμήσαμε, αναπνεύσαμε καθαρό αέρα, φάγαμε λουκούλλεια, και επιδοθήκαμε σε ενδιαφέρουσες συζητήσεις.

Τέλος, η υποφαινόμενη ασχολήθηκε λίγο με το σπορ της φωτογραφίας



Ρεζουμέ: Ένα πολύ όμορφο Σαββατοκύριακο!!


[
Κύριε-κύριε τα είπα καλά;;;]

Δευτέρα, Ιανουαρίου 22, 2007

ΠΕΡΙ ΝΤΥΣΙΜΑΤΟΣ

Όποτε πάω στην Θεσσαλονίκη χαίρεται η ψυχούλα μου!

Ξαφνικά εσύ ο Αθηναίος, συνειδητοποιείς πόσο αγχώδης είναι η ζωή σου στην πρωτεύουσα, πόσο πολύ τρέχεις χωρίς να ευχαριστιέσαι τίποτα, πόσο σε επηρρεάζουν αυτές οι ριμαδο-αποστάσεις…

Είσαι στη Θεσσαλονίκη, κάνεις ένα «τσουπ» φτάνεις στην παραλία και περπατάς δίπλα στη θάλασσα, πίνεις τον καφέ σου χαΛΛαρά, τρως κάτι μεζεδάκια μούρλια! αααχχχχχ!!

Το άλλο που προσέχεις στη Θεσσαλονίκη είναι πως όλες οι γυναίκες είναι καλοντυμένες.. να μου πεις .. οι Αθηναίες δεν είναι;; μάλλον είναι, αλλά και μάλλον οι Θεσσαλονικιές προσέχουν τον εαυτό τους περισσότερο, καθ΄ όλη τη διάρκεια της ημέρας, δεν ξέρω…κάνουν κάτι παραπάνω…

Μετά από δύο ημέρες επάνω, συνειδητοποιείς και το άλλο… «Μα καλά, ΟΛΕΣ είναι ντυμένες ομοιόμορφα;;;; δηλαδή, είτε θα φοράνε κολάν, τζιν, στενό παντελόνι τέλος πάντων, με μπότες (απ΄ έξω από το παντελόνι βεβαίως), είτε θα φοράνε μίνι φούστα με μπότες. Δεν λέω πολύ ωραίο ντύσιμο και το μεν και το δε άλλα ΟΛΕΣ;;;;;;;; ήμαρτον! καμία προσωπικότητα δεν έχουμε;;

Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, και η αλήθεια είναι ότι μου κάνει εντύπωση και στην Αθήνα μόνο που εδώ υπάρχει λίγη περισσότερη ποικιλία στις επιλογές.. (παρ΄ όλα αυτά, πάλι μεταξύ λίγων επιλογών καταλήγουμε)… και επαναλαμβάνω μέσα στο κεφαλάκι μου… καμία προσωπικότητα;; Δεν το παίζω ανώτερη έτσι; και εγώ τα ίδια κάνω, κατά βάση (ίσως όχι πολύ έντονα άλλα δεν νομίζω ότι κάνω και ΤΗΝ αλλαγή.)

Οι Γαλλίδες ας πούμε (οι Παριζιάνες, για τις άλλες δεν ξέρω) έχουν μια προσωπικότητα! Μπορεί το αποτέλεσμα να μην είναι τόσο ωραίο τελικά, να μην είναι τόσο κομψό, να σου ξενίζει στο μάτι αλλά είναι διαφορετικές!

Οι Ιταλίδες από την άλλη, ντύνονται πιο κομψά…

Τώρα να μου πεις, τι είναι κομψό; Ποιος το καθορίζει; Δεν σε βάζει σε καλούπια; Για μένα κομψό είναι κάτι που αισθητικά είναι πολύ ωραίο. Πάντα η κρίση είναι υποκειμενική αλλά υπάρχουν κάποιοι συνδυασμοί που είναι ευρέως αποδεκτοί ως όμορφοι. Άρα μπορεί την ιδέα της κομψότητας να την καθορίζει ένας σχεδιαστής μόδας που είναι και ειδικός σε χρώματα, υφάσματα, ραφή αλλά και που είναι ικανός να δημιουργεί. Το κοινώς αποδεκτά κομψό θα το καθορίσουν βέβαια οι πολλοί… και ναι, πιθανά να σε βάζει σε κάποια καλούπια, τα οποία ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ τα ακολουθείς, ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ τα αγνοείς!

Το ζήτημα είναι να ντύνεσαι με τρόπο που εκφράζει τον εαυτό σου και τον χαρακτήρα σου! Να κάνεις κάτι διαφορετικό, έστω και μικρό, οι λεπτομέρειες εξάλλου είναι εκείνες που κάνουν τη διαφορά!!

χμμμ…λίγο αχταρμά τα έκανα ;-)) (από Θεσσαλονίκη ξεκίνησα, στο ντύσιμο κατέληξα)…

Τετάρτη, Ιανουαρίου 10, 2007

ΤΟ ΑΡΩΜΑ

...άλλο ένα βιβλίο που έγινε ταινία...

Παραδόξως η ταινία είναι πολύ καλογυρισμένη και ακολουθεί το βιβλίο εκτός από λίγα σημεία που αναγκαστικά (για χάρη της ευκολότερης και γρηγορότερης ροής) ψιλοαλλάζει. Τα σημεία αυτά όμως δεν είναι σημαντικά.

Δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για το σενάριο. Το βιβλίο το έχω διαβάσει 2 φορές. Η ιστορία είναι πολύ ιδιαίτερη - αρρωστημένη. Οπότε αν πάτε, κάτι τέτοιο να περιμένετε.

Ημουν περίεργη να δω εάν το τέλος θα το γύριζαν όπως γραφόταν στο βιβλίο. Για μεγάλη μου έκπληξη, ΝΑΙ η ταινία ακολούθησε το βιβλίο και σε αυτό το σημείο. Μπράβο. Οι θεατές μένουν "αποσβολωμένοι" όπως και οι αναγνώστες.

Δευτέρα, Ιανουαρίου 01, 2007

Καλή Χρονιά σε όλους!!!!
Τα όνειρα σας, ευχές μου!!!

:-))