Τετάρτη, Μαρτίου 28, 2007

He is Back

Φραντζεσκάκης is back...
Στήλη Κ9
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
Περιοδικό Κ
18 Μαρτίου 2007

ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ

Όταν η Ανθρωπιά Εξουσιάζει
Μια αληθινή ιστορία που ξεφεύγει από τη στενή έννοια του «καθήκοντος».

Έφευγε ο Φλεβάρης και μαζί του ο ξενέρωτος φετινός χειμώνας, και στην εθνική οδό, εκεί κοντά στα διόδια των Αφιδνών, ο οδηγός ενός τζιπ χάνει τον έλεγχο του οχήματος του και αρχίζει να φέρνει τούμπες στο οδόστρωμα…Επιβάτες του, δύο άνθρωποι και δύο σκυλιά. Καλείται η Τροχαία Αυτοκινητοδρόμων από τους διερχόμενους οδηγούς, έρχονται τα ασθενοφόρα για να διακομίσουν τους ανθρώπους στα επείγοντα περιστατικά και οι τροχονόμοι ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ τα δύο σκυλιά, τα μεταφέρουν μόνοι τους σε κτηνίατρο της περιοχής – ο οποίος τους παρέχει τις πρώτες βοήθειες καθώς δεν είχαν τίποτα σοβαρό- και οι αστυνομικοί τα παίρνουν πάλι μαζί τους πίσω στο Τμήμα, για να τα κρατήσουν μέχρι να βγουν από το νοσοκομείο τα αφεντικά τους…

Αρνούμαι να σχολιάσω με το κλισέ «μας ξαφνιάζει ευχάριστα η ανθρωπιά κ.λ.π. κ.λ.π.», γιατί δεν πίστεψα ποτέ ότι η ανθρωπιά είναι συντεχνιακό προνόμιο: οι δημοσιογράφοι, φερ΄ ειπείν, το διαθέτουν σε υπερθετικό βαθμό, ενώ τα σώματα ασφαλείας σε σταγονομετρικές δόσεις. Όταν είσαι άνθρωπος, παραμένεις άνθρωπος ακόμα κι αν περάσεις από σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση (τραγουδώντας για το πώς θα ξεκοιλιάσεις τον εχθρό και θα ανακτήσεις μόνος σου τη Βόρεια Ήπειρο) ή από την Αστυνομική Ακαδημία…Όμως εκείνο που με εντυπωσίασε στην προκειμένη περίπτωση είναι η ομοφωνία στην απόφαση αυτή. Για να παραμείνουν τα σκυλιά στο Τμήμα σημαίνει ότι συναίνεσε και ο διοικητής, ότι το ήθελαν οι αστυνομικοί, ότι κάποιοι φρόντισαν να τα ταΐζουν ανάλογα με τις βάρδιες τους, να αναλάβουν την ευθύνη τους, να τα αγαπάνε…

Αυτό είναι, στ΄ αλήθεια, εντυπωσιακό. Σε μια κοινωνία όπου οι ένοικοι μιας μικρής πολυκατοικίας δεν συμφωνούν ούτε για το πότε θα ανάβουν το καλοριφέρ, οι επαγγελματίες τροχαίοι κινήθηκαν σαν ένας μηχανισμός για να σώσουν δύο σκυλιά! Που στο κάτω κάτω, δεν θα κινούσαν και την πανελλήνια κατακραυγή αν δεν το έκαναν με το πρόσχημα της προτεραιότητας σωτηρίας των ανθρώπινων ψυχών. Άνθρωποι που έκαναν το καθήκον τους. Το καθήκον αυτού του τύπου που δεν αναφέρεται στα εγχειρίδια της Σχολής!

Φαίνεται πως η Τροχαία Αφιδνών έχει κάποιους καλούς ανθρώπους στις τάξεις της. Και δείχνει ότι οι άνθρωποι αυτοί αφήνουν το στίγμα τους πάνω σε όποιον αγγίξουν. Τους αξίζουν συγχαρητήρια! Και αυτά έρχονται από έναν άνθρωπο που έχει βαρεθεί να πληρώνει κλήσεις, τις οποίες πιστοποιούν τα συγκεκριμένα αστυνομικά όργανα. Άρα δεν μπορεί παρά να είναι απολύτως ειλικρινή…


ΤΕΛΟΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ


Αλεπουδο-ΥΓ: Τα σχόλια είναι περιττά ...

Πέμπτη, Μαρτίου 15, 2007

Απλά...

ένα link...

θέματα τα οποία έχουμε ξανακούσει, και ξαναδιαβάσει αλλά...

εγώ προβληματίστηκα πάντως (ξανά)

http://health.in.gr/news/article.asp?lngArticleID=136531

Δευτέρα, Μαρτίου 12, 2007

Ασκηση για το stress (λέει...)

O Καμηλιέρης μου έβαλε άσκηση! και εγώ σαν καλή μαθήτρια την έκανα!

Πάμε λοιπόν: οι λέξεις ήταν "θάλασσα, υπολογιστής, παρατρεχάμενος, ζαβαλής, έρμαιο"...και μου ζητήθηκε να γράψω με αυτές ένα κειμενάκι.
Ιδού!

Καθόταν στο παράθυρο με τον υπολογιστή αναμμένο αγναντεύοντας τη θάλασσα. Ο ζαβαλής! Ένοιωθε έρμαιο της εταιρίας όπου εργαζόταν, παρατρεχάμενος του ενός διευθυντή και του άλλου που του έβγαζαν την ψυχή και δεν τον άφηναν να αναπνεύσει, να ζήσει, να αισθανθεί, να χαρεί. Ανάθεμα! μονολόγησε…

χμμ...εγώ λέω να μην συνεχίσω την αλυσίδα..τον αφήνω σε σας αυτό.

Καλημέρεςςςςςς!!!! Καλή εβδομάδα :-))))

Τετάρτη, Μαρτίου 07, 2007

Stress Management

Λοιπόν, μια γνωστή μου έστειλε ένα mail. Η ιστορία δεν ξέρω αν αληθεύει. Εν τούτοις, το όλο concept ακούγεται σωστό...

Ηταν λέει ένας καθηγητής σε Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο και δίδασκε έλεγχο του άγχους...
Επιασε ένα ποτήρι που λέτε με νερό και το σήκωσε ψηλά. Ρώτησε πόσο ζυγίζει...του απάντησαν.

Εξήγησε: Αν το ποτήρι το κρατήσω ψηλά για 5 λεπτά δεν θα κουραστώ ιδιαίτερα και θα μου φαίνεται x βαρύ
αν το ποτήρι το κρατήσω για μία ώρα, θα το νοιώθω σαφώς πιο βαρύ και θα πιαστεί το χέρι μου
αν το κρατήσω για 24 ώρες θα χρειαστώ νοσοκομείο από το πόνο του χεριού μου.

Αντίστοιχα αν κάτι που σε προβληματίζει το έχεις συνέχεια στο νου σου, σε βαραίνει ολοένα και περισσότερο.

Χαλαρώστε για λίγο, και ζήστε τη ζωή. Εξωτερικευστε τα συναισθήματά σας.

Αφήστε χώρο στον εαυτό σας να ξεχαστεί από τα προβλήματα του.

Μην μεταφέρετε τους προβληματισμούς της δουλειάς στο σπίτι.

Απολαύστε τη ζωή! :-)))


ΥΓ: Όλα καλά και άγια. Δεν έχω τίποτα εναντίον των Αμερικάνικων Πανεπιστημίων (και εγώ σε παράρτημα Αμερικάνικου Ιδρύματος σπούδασα) αλλά γιατί τα mails πάντα αναφέρονται σε Αμερικάνικα Πανεπιστήμια;;; κανένα άλλο, Αγγλικό, Σκωτσέζικο, Γαλλικό, Γερμανικό, Ιταλικό, Ελληνικό, κάτι βρε παιδί μου...δεν υπάρχει;;

Τρίτη, Μαρτίου 06, 2007

ΔΙΧΟΝΟΙΑ!

Η Βασιλική φταίει για ΟΛΑ! :-ppp
για αυτό και εγώ αρχίζω...

δεν ντρέπεσαι καμηλιέρη;;; εεεε;;; δεν θα σου αφήσω αγρό για αγρό την επόμενη φορά!

κακέ και μοχθηρέ παίχτη των "κάστρων" που θέλεις να μου πάρεις τους αγρούς και να με κλείσεις στις πόλεις και να με αφήσεις να λιμοκτονήσω και...

ουστ κακέ καμηλιέρη! :-ppp

Δευτέρα, Μαρτίου 05, 2007

Τι ωραία που είναι…

όταν καταφέρνεις να χαλαρώσεις!!

Πέρασα ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!

από όλα είχε ο μπαξές! υπνό (8ωρο), επισκέψεις σε θείους, στη γιάγι μου, στη νονά μου, επιτραπέζιο με εξαιρετική παρέα και πολύ γέλιο, βόλτα στον ήλιο την Κυριακή!

επίσης είχε και ΠΟΛΛΗ οδήγηση... καλό αυτό γιατί χρειάζομαι εξάσκηση! βλέπετε νέο το αυτοκίνητο, νέα και η οδηγός του ....χι, χι...

ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!