Mπιρίμπα νο 2...το 7 το κακό!
Well...μπιρίμπα νο 2… κατόπιν πρόσκλησης της αγαπημένης Κβούλας η οποία αποφάνθηκε (με το δίκιο της) ότι καιρό έχω να γράψω…να συνετιστώ άμεσα λοιπόν…
Σκέφτομαι πολύ…. καλό γιατί έχω γλιτώσει από κακοτοπιές, κακό γιατί οδηγεί σε αναβλητικότητα και αν ξεφύγει λίγο παραπάνω τότε καήκαμε! Δυστυχώς ξεφεύγει αρκετές φορές…προπονούμαι να το κρατάω σε λογικά επίπεδα…
Παρορμητική κυρίως όταν νευριάζω…ψυχραιμία και αυτοκυριαρχία σε αυτή την κατάσταση…μηδέν! ξεχάστε το…θα βάλω τις φωνές κυρίως… αλλά μπορεί να πω και λόγια που θα πληγώσουν … σε μισή ώρα το πολύ θα τα έχω ξεχάσει (ποτέ εξάλλου δεν κρατάω κακίες- αν «δεν πάει άλλο» απλά φεύγω μακριά), θα έχω ξεθυμάνει και θα είμαι μια χαρά… (ο απέναντί μου δεν ξέρω)…αν δεν το κάνω πάλι, ανεβαίνει η πίεση στο 25 και παθαίνω εγκεφαλικό! (αααχχχ αυτό το ζεν! Κβούλα, σε ζηλεύω!!)… Καμία πρόταση, πώς διορθώνεται;;
Ακραία…κυρίως σε διάθεση… αν είμαι καλά έχει καλώς, αν είμαι χάλια τότε δεν μιλιέμαι…κάτι στη μέση;;;
Έως ένα βαθμό, καχύποπτη…έτσι με έμαθαν δηλαδή…να κρατάω και μια πισινή...τελικώς όμως δεν κάνει και πολύ καλό αυτό γιατί αν περιμένεις από τον άλλο να σε πληγώσει ή να "στην φέρει", θα τον οδηγήσεις ασυναίσθητα να το κάνει…Έτσι το έχω μετριάσει συνειδητά…
Αγχώδης… έχω σκεφτεί τη γιόγκα αλλά συνήθως μια καλή πεζοπορία λύνει το πρόβλημα…
Λιγομίλητη…εδώ δεν μπορώ να προσθέσω τίποτα.. θα ήθελα απλά να ήμουν πιο ομιλητική.
χμμ…θέλετε και 7ο ε;;…παιδιά δεν βρίσκω… δεν μου έρχεται αυτή τη στιγμή…
ΥΓ: χμμ…ποιος άραγε δεν έχει ασχοληθεί με αυτή την μπιρίμπα;;
Γοργονίτσα έχεις γράψει;;; αν όχι…I am inviting you ;-)) (μόνο που το στόρυ λέει να γράψεις 7 ελαττώματά σου και να προσκαλέσεις 7 άλλους…μην βλέπεις εμένα που κλέβω…)
φιλάκια :-D
Mπιρίμπα Νο 1 - Η Σελίδα! (νο 123)
Απαντώ στην πρόσκληση της Κβούλας για μπιρίμπα! Και here I am να ψάχνω το χαρτί - μπαλαντερ νο 123!
Τα βιβλία για μένα είναι μια όμορφη βόλτα σε έναν διαφορετικό κόσμο…για αυτό και μου αρέσουν όσα έχουν ενδιαφέρουσα πλοκή και «κρατούν» τον αναγνώστη…όλα έχουν την ώρα τους όμως!! Γιατί, εφόσον νυστάζω έστω και λίγο, αποτελούν ένα εξαίσιο υπνωτικό...μία σελίδα το πολύ και εμένα τα ματάκια μου έχουν κλείσει.
Μου αρέσει να διαβάζω βιβλία στις διακοπές…να κάθομαι χαλαρά και ωραία και να διαβάζω με τις ώρες. Αυτή την περίοδο όμως, πιάνω και αφήνω διάφορα βιβλία στα χέρια μου…χωρίς πλοκή!!!…ψάχνομαι…
Ψυχολογικού περιεχομένου λοιπόν το ένα από αυτά…το τελευταίο βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη από τις εκδόσεις Ψυχογιός «το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης». Ανοίγω στη σελίδα 123 αλλά κλέβω λίγο με τις περιόδους για να καταλάβετε το νόημα: «της Έλλης η διαστροφή της πραγματικότητας αναφέρεται στο χρόνο. Κάνει το τότε, τώρα και τα παλιά μεγέθη παντοτινά. Αρνείται να βαδίσει από το μικρό παιδί στην ώριμη ηλικία της. Είναι τα σφιχτά δεσμά του φόβου που δεν νίκησε, που δεν έλυσε»
Κλέβω όμως ακόμη περισσότερο καθώς μέσα στα πολλά που διαβάζω σε αυτό το βιβλίο μου αρέσει πολύ το κομμάτι της σελίδας 248: «Μόνο όποιος μπορεί να αγαπά είναι καλά. Έχει το παν. Δε λέω πώς δε θέλει κι αυτός την ανταπόκριση της αγάπης του, όμως όποιος αγαπά, και με το ελάχιστο που του επιστρέφεται, χαίρεται, ενώ εκείνος που δεν μπορεί να αγαπά είναι πίθος των Δαναΐδων. Όση αγάπη κι αν του προσφέρουν, κλαίγεται και τρώγεται. Τίποτα δεν τον γεμίζει»
Το άλλο πάλι βιβλίο αναφέρεται σε «Συναισθήματα και Συμπεριφορές» με συγγραφέα τον Χρήστο Βονδικάκη και ουσιαστικά μιλάει για την συναισθηματική νοημοσύνη
Σελ 123 λοιπόν… χμμμ… θα ξεκινήσω από την πρώτη περίοδο γιατί η σελίδα είναι λειψή και δεν φτάνουμε στην 6η περίοδο. Το κεφάλαιο μιλάει για αυτοέλεγχο και χρήση των συναισθημάτων «βασική προϋπόθεση η αυτογνωσία, η κατανόηση των συναισθηματικών κανόνων και των αιτιών των συναισθημάτων, και κυρίως η άσκηση με συγκεκριμένες τεχνικές εμπλοκής και απεμπλοκής από τη διάθεση. Η ικανότητα να εμπλεκόμαστε στην επιθυμητή διάθεση ενισχύει την ενσυναίσθηση, η οποία μας επιτρέπει να διαμορφώνουμε ισχυρούς δεσμούς με τους άλλους.»
Σας είπα, ψάχνομαι… όμως έχω ξεκινήσει και το «έγκλημα και τιμωρία» (ω, ναι Κροτ διαβάζω Ντοστογιέφσκι!!)
Ο Ρασκόλνικοβ μόλις έχει μπει στο Τμήμα μετά από πρόσκληση που έχει δεχτεί…
«Μπήκε σ΄ αυτό το δωμάτιο (τέταρτο στη σειρά), που ήταν στενάχωρο και γεμάτο κόσμο. Οι άνθρωποι εδώ ήταν κάπως πιο καθαροντυμένοι από κείνους στ΄ άλλα δωμάτια. Ανάμεσα στους επισκέπτες ήταν και δύο κυρίες.»
Τέλος ξεφυλλίζω έναν τουριστικό οδηγό της Αιγύπτου. Στη σελίδα 123 μιλάει για τον Νειλομετρητή. Ξέρατε ότι είχαν τέτοιου είδους κτίσμα οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι; Εγώ πάλι, όχι. Έπρεπε να μπορούν να διαβάσουν την άνοδο της στάθμης για να ξέρουν τι να περιμένουν. Ο Νειλομετρητής είχε τη μορφή μεγάλου χαντακιού με επένδυση από πέτρα που κατεβαίνει πολύ κάτω από τη στάθμη του Νείλου. Από τον πυθμένα του υψώνεται μια οκτάγωνη κολόνα, με χαραγμένες ενδείξεις μετρητή επάνω της. Το νερό δε, εισχωρεί μέσα από τρεις σήραγγες.
...αυτά είναι τα βιβλία που βρίσκω τριγύρω μου αυτή την περίοδο...Χμμμ…πλοκή είπα μου αρέσει ε;;
;-)
Φιλάκια, Καλημέρες!
Πλανήτης Γη
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!
Οπωσδήποτε να πάτε να το δείτε. Εκτός του ότι μιλάει σαφώς για το πρόβλημα του θερμοκηπίου και τους κινδύνους, θα σοκαριστείτε ευχάριστά από την ομορφιά!
Είχα πολύ-πάρα πολύ- καιρό να ανατριχιάσω από συναίσθημα ομορφιάς και η αλήθεια είναι ότι αυτή την ανατριχίλα την ένοιωσα πολλές-πολλές φορές κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ.
Να πάτε. Να δείτε για μια ακόμη φορά πόσο όμορφη είναι η Γη…και πόσο αναγκαίο είναι να την προστατέψουμε για να συνεχίσουμε εμείς και τα υπόλοιπα είδη του πλανήτη, να επιβιώνουμε.
E-MAIL
Το ακόλουθο το έλαβα με e-mail όσο ήμουν διακοπές... στις 30-8-2007 για την ακρίβεια...αξίζει...___________________ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ ΝΙΚΟ ΦΙΛΙΠΠΟΠΟΥΛΟ ΟΠΟΥ ΠΛΑΪ ΠΛΑΪ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΔΙΝΑΜΕ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
Ο αποστολέας του email είναι φίλος, εθελοντής δασοπυροσβέστης, και το κείμενο που ακολουθεί είναι γραμμένο από έναν από τους συναδέλφους του!
21/8/2007
"Σημειώνεται ότι δεν υπήρξαν σοβαροί τραυματισμοί λόγω της πυρκαγιάς πλην ενός πυροσβέστη ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Σισμανόγλειο» με αναπνευστικά προβλήματα."
Είναι πολύ παράξενο να διαβάζεις τη ζωή σου μέσα από την αποστειρωμένη λογική της δημοσιογραφίας..
Θα ήθελα να ξεχάσω
τα 3-4 πρόβατα που δεν πρόλαβαμε να βγάλουμε από το μαντρί και τα ακούγαμε να σκούζουν καθώς μας πλησίαζε η φωτιά, και εκείνο το σκυλάκι που παρέμεινε σιωπηλό και δεμένο μέχρι τη στιγμή που πανικόβλητο κατάλαβε οτι δεν υπάρχει σωτηρία.. τα αφεντικά του λείπαν διακοπές και κανείς δεν μας ειδοποίησε για αυτό.. Θα ήθελα να ξεχάσω τα πουλιά που δεν προλάβανε να φύγουν απο τα πεύκα καθώς γινόντουσαν παρανάλωμα του πυρός και τα είδα στον αέρα να φτερουγίζουν για λίγο και ύστερα να πέφτουν σαν φθινοπωρινά φύλλα.. Θα ήθελα να ξεχάσω τα τρομαγμένα πρόσωπα των συναδέλφων μου όταν είδαμε τις 50μετρες φλόγες να μας ζώνουν από παντού Θα ήθελα να ξεχάσω τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των ιδιοκτητών όλων των σπιτιών τριγύρω μας όταν άρχισαν να γλύφουν τα σπίτια τους οι φλόγες Θα ήθελα να ξεχάσω όλους αυτούς που ήρθαν με τζιπάκια κάνοντας χειρόφρενα και πατώντας γκάζι μόνο και μόνο για να απολαύσουν το θέαμα, χωρίς να μας βοηθάνε όταν τα ρουθούνια μας τρέχαν κατράμι και μασούσαμε στάχτη, Θα ήθελα να τους ξεχάσω όταν προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβωντας μάνικες και δεν μπορούσαμε επειδή είχαν δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά μας Θα ήθελα επίσης να ξεχάσω όλους αυτούς που πίναν καφέ και μας ειρωνεύονταν την ώρα που δίναμε και ίσα που κρατούσαμε την ψυχή μας Θα ήθελα να ξεχάσω αυτούς που τραβούσαν πανικόβλητοι τις εγκαταστάσεις μας και μας άφηναν εκτεθειμένους στις φλόγες Θα ήθελα να ξεχάσω τις πανικόβλητες φωνές συναδέλφων στον ασύρματο όταν τους κύκλωνε η φωτιά Θα ήθελα να ξεχάσω αυτή τη λαίλαπα που δεν υπήρχε τρόπο να φρενάρεις και λαίμαργα κατάπιε τις όμορφες περιοχές που κάποτε χαρήκαμε ώς παιδιά και τα παιδιά μας δεν θα ξέρουν οτι υπήρχαν
Μα δεν θα ξεχάσω
εκείνους τους χειριστές των ελικοπτέρων που τελευταία στιγμή μας δημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από τους θεόρατους τοίχους φωτιάς που μας περιτριγύρισαν Μα δεν θα ξεχάσω τους συνάδελφους απο Αταλάντη που ήρθαν να μας βοηθήσουν σε μια ξένη για αυτούς περιοχή Μα δεν θα ξεχάσω όλες τις κυβερνήσεις έως τώρα που επιτρέπουν σε οικοπεδοφάγους να χτίζουν, που αντιμετωπίζουν με αναλγησία τους εμπρησμούς και κοροιδεύουν τους Εθελοντές. Μα δεν θα ξεχάσω το κράτος που ούτε γάντια δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον ενα ευχαριστώ, για να μήν θίξει την επιτηδευμένη ανικανότητα του μπροστά στα συμφέροντα. Μα δεν θα ξεχάσω οτι καταφέραμε 4 παιδιά με 1 όχημα να σταματήσουμε ενα μέτωπο 500 μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια και μερικά πρόβατα.. Θα βοηθήσει να μπορέσω να κοιμηθώ όταν θα γυρίζουν οι εικόνες φρίκης στο μυαλό μου. Μα δεν θα ξεχάσω την όμορφη τραυματιοφορέα που μου συμπαραστάθηκε όταν δεν είχα αναπνοή, τους έμπειρους γιατρούς που πέσαν πάνω μου και μου ξαναδώσαν μέλλον, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό που ξεχείλιζε απο ανθρωπιά και καλοσύνη. Σας ευχαριστώ.
Και δεν θα ξεχάσω
να λέγομαι ακόμα άνθρωπος και να χρωστάω στη φύση ενα μεγάλο συγνώμη για όλες τις καταστροφές που της έχει προξενήσει το είδος μου. Η απορία μου είναι οι βίλες που θα χτίσετε θα έχουν νόημα εαν δεν υπάρχει πια πράσινο γύρω σας; Όταν ο αέρας θα μυρίζει στάχτη και θα σου καίει τους πνεύμονες; πώς διάολο θα αναπνέετε εσείς κει πάνω και εμείς εδώ κάτω; πώς περιμένω απο ενα κράτος με στημένες εκλογές και προκάτ κόμματα να δημιουργήσει ενα καλύτερο μέλλον απο τις στάχτες που έχουν γεμίσει τα πνευμόνια μου...
Λίγη στάχτη στα μαλλιά...
δολοφόνοι...
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΣΤΑΣΗ
Η δεύτερη περίοδος διακοπών τελείωσε. Εγώ που λέτε, τις κάνω εναλλάξ τις διακοπές μου, λίγες ημέρες ναι, μετά γραφείο, άλλες λίγες, γραφείο, και άλλες διακοπές και πάπαλαααα…έτσι μου βγήκε εφέτος! Αλλά η αλήθεια είναι ότι μου έχει πέσει λίγο βαριά η καλογερική του γραφείου αυτή την εβδομάδα. Βαριέμαι, θέλω να φύγω…κλπ…
Οι ενδιάμεσες διακοπές είχαν μπόλικη ξεκούραση έως και αποχαύνωση ένα πράγμα… Καλές ήταν, πήρα δυνάμεις!
Τοποθεσία Νότια Εύβοια…
Προφυλακτικά της Δεκαετίας του ΄30
Εμαθα!! τί ήμουν στην προηγούμενη ζωή μου... :-pp
είχα και χρησιμότητα, εεε;;Φιλάκιαααααααα :-)))))))
